(bkz: 5'te devre 10'da biter)
bazen 10'da devre olur, oyun 20'de sona ererdi. ama benim hepsi çok iyi birer futbolcu olmalarının yanısıra pek de bi akıllı, zekâ küpü olan takım arkadaşlarım öne geçecek skoru yakaladık mı devamlı süreye oynardı. örneğin kaleci olacak uyanık tuttuğu her topu oyuna sokmakta isteyerek geç kalır, vakit eritir, hayali bir hakemden sarı kart bile görmeyi umar, beklentisi suya düşünce oflaya puflaya degaj çekerdi.
sağ açık çakması tek defans oyuncumuz ise kendi yarısahasında rakipten meşin yuvarlağı her çaldığında daha verimli işler yapmak dururken ayağındakini sürekli gelişigüzel şutlarla cehennemin ücra noktalarına nişanlardı.
neden böyle davranıyorsunuz dediğimde çaktırma, zamana oynuyoruz derlerdi. ortada zaman var sanki anasını satayım.
onların yüzünden küçücük sahada en fazla 1 saatte bitmesi gereken oyun dört beş saat devam ederdi.
şimdi hatırladım, hadi üçe üç mahalle maçı yapalım, hem bu sefer ofsayt da olsun pamps diyenler gene bunlardı amk.